Jules Verne Iets over de meter De volgende bijdrage van mijn hand verscheen in De Verniaan 28 (juli 2003) een uitgave van Het Nederlandse Jules Verne Genootschap
Jules Verne hoofdpagina Iets over de meter
Jos van Geffen Dat is de titel van hoofdstuk vier in Verne's Avonturen van drie Russen en drie Engelsen Ik moest aan dit hoofdstuk denken toen ik bijgaande recensie in de Volkskrant In 1730 werd zij [de meridiaan van Parijs] door Francesco Cassini en Lacaille tussen Duinkerken en Perpignan nagerekend. Eindelijk werd de meting van dat gedeelte van de meridiaan door Michain tot Barcelona in Spanje voortgezet. Toen Michain overleden was (hij stierf ten gevolge van uitputting, door zulk een onderneming veroorzaakt), werd de meting van de Franse meridiaan eerst in 1807 door Arago en Biot hervat. ... waarbij zij als gewone eenheid van maat voorstelden het tien-millioenste deel van het vierde van de meridiaan, en als eenheid van gewicht voor alle lichamen het gewicht van zuiver gedistilleerd water, terwijl het tientallig stelsel werd aangenomen om alle maten met elkander in overeenstemming te brengen. Het stelsel bestaat uit zeven grondeenheden en een groot aantal afgeleide eenheden, die samen een coherent stelsel vormen. Voorbeelden van afgeleide eenheden zijn: oppervlakte, volumne, snelheid, dichtheid, frequentie, druk, vermogen, etc. De grondeenheden zijn: | |
|
